|
Stabat mater dolorosa juxta crucem lacrimosa dum pendebat filius, cuius animam gementem, contristatam et dolentem pertransivit gladius. O quam tristis est afflicta fuit illa benedicta mater Unigeniti! Quae maerebat et dolebat pia mater dum videbat nati poenas incliti! Quis est homo qui non fleret, matrem Christi si videret in tanto supplicio? Qui non posset contristari Christi matrem contemplari dolentem cum filio? Pro peccatis suae gentis vidit Jesum in tormentis et flagellis subditum. Vidit suum dulcem natum moriendo desolatum, dum emisit spiritum. Eia, mater, fons amoris, mesentire vim doloris fac ut tecum lugeam. Fac ut ardeat cor meum in amando Christum Deum, ut sibi complaceam. Sancta mater, istud agas, crucifixi fige plagas cordi meo valide. Tui nati vulnerati, tam dignati pro me pati, poenas mecum divide. Fac me tecum pie flere, crucifixo condolere donec ego vixero; juxta crucem tecum stare et me tibi sociare in planctu desidero. Virgo virginum praeclara, mihi jam non sis amara, fac me tecum plangere. Fac ut portem Christi mortem, passionis fac consortem et plagas recolere, Fac me plagis vulnerari, fac me cruce inebriari et cruore filii. Flammis ne urar succensus, per te, Virgo, sim defensus in die judicii. Christe, cum sit hinc exire, da per matrem me venire ad palmam victoriae. Quando corpus morietur, fac ut anima donetur paradisi gloriae! Amen. |